bəxtiqara — sif. (bəzən «bəxtiqarə» şəklində işlənir). Bütün ömrü boyu talesiz, qaragün, əziyyət və məşəqqətlə yaşayan; bədbəxt, talesiz. Bu qaragözlüləri bunca sevmişəm, Vahid! Nə yaxşı olmamışam bəxtiqarə, şükr olsun! Ə. V.. <Nadirin> qəlbi sındı,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bədbəxt — f. bəxtsiz, talesiz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bədtale’ — f. və ə. bəxti qara; talesiz, bədbəxt … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bədyümn — f. və ə. talesiz, uğursuz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bədəxtər — f. «pis ulduzlu» m. talesiz, bədbəxt … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bəxtsiyah — f. qarabəxt, talesiz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
fələkzədə — ə. və f. «fələk vurmuş» m. bədbəxt, talesiz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müdbir — ə. bədbəxt, talesiz; düşkün … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mənkub — ə. 1) bədbəxt, zəlil, talesiz; 2) nüfuzunu itirmiş, gözdən düşmüş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
nigun — f. 1) başıaşağı, tərsinə; 2) tərs, əks; 3) m. talesiz, bədbəxt … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti